از آذر تا آذر ...

از یک آذر سرد تا تمام آذر های گرم زندگی "ما "

محو آرامش آهنگی شدم که برا خونمون گذاشتی .... مرد باسلیقه ی من ...!

واقعا لازم بود یه دستی به سر و روی این خونه بزنیم ... 

خونه ای که اولش و با یه امید کوچیک شروع کردیم و حالا که یه سال از تولدش میگذره به بزرگترین آرزویی که با هم تو این خونه داشتیم رسیدیم ...

ما به هم رسیدیم ............

امیر ما به هم رسیدیم باورت میشه ؟!؟!؟!

من مال تو شدم ! تو مال من شدی ! 

یادته مدام از هم میپرسیدیم "مال منی؟ "

و بعد از یه سکوت پر از ترس و امید میگفتیم " آره مال توم .... "

تموم شدن اون شبا امیــــــــــــــــــــر تموم شدن ............!

چه شبا که تا صبح با هم صحبت کردیم و آه کشیدیم ..........

 آه ِ یه لحظه گرفتن دست هم .... یه لحظه آرامش داشتن هم ......

تموم شدن اون شبا و شروع شدن شبایی که تو لحظه لحظه اش عشق می جوشه از لبامون و ذره ذره ی وجودمون بهش آغشته میشه ........

درسته هنوز اسیر دوری هستیم اما دوریی که با یه قصد رسیدن با تحمل چند ساعت سفر به دیدن و آغوش کشیدن ختم میشه ...

دیگه از اونهمه تردید و دو دلی خبری نیست ..... اونهمه ترس نرسیدن .... ترس پس خوردن .......

عجیب سرنوشتی داشتیم من و تو ........ من و تو ای که دیگه " ما " شدیم ...

درست در روز 90.9.9 ساعت چهار و ... عصره یه روز پاییزیه سرد ... وقتی که از خواب بیدار شدم که انگار از یه خواب به اندازه ی تمام عمرم بیدار شدم و اس ام اس تو و جواب من و شروع ماجرا .........

و حالا اول یه مسیر پر فراز و نشیب .........

بیشتر از هر چیزی شروع این زندگی و با تو میخوام ......... 

به دور از هر چیزی که این شروع و دوردست کنه برامون ....... 

کاش به زودی برسه روزی که بیایم اینجا و از آغاز خونه ای بگیم که خونه ی واقعی ماست .........

 خونه ی عشق ما ........

 اولین سالگرد عشقمون مبارک

دوست دارم عشق من

دوست دارم امیرم