تولدت مبارک

نمیدونم .....

تونستم چیزی رو که توی قلبم بود و احساسم بود منتقل کنم یا نه ؟

نمیدونم کاری که کردم تا حدی تونست ارزش تو رو توی قلبم نشون بده یا نه ....

اگر نشد و نتونستم تو با بزرگواریت قبول کن ....

شب تولدت بود شب تولدی که به نوعی سالها منتظرش بودم ... شب تولدی که شب تولد خودم بود تولد عشقم کسی که همه وجودم و همه زندگیم و چه مادی و چه معنوی باهاش شریک شدم ...

کسی که بهترین و نابترین لحظه ها رو برام رقم زده ...

باید قبل از تولدت اینجا مطلب میذاشتم ولی کوتاهی کردم ، و تو ببخش

قبل از همه چی دوباره باز هم همینجا 13 مهر رو به مهربان ترین دختر روی زمین به همسرم تبریک میگم ... عزیزم تولدت مبارک

100 سال دستت توی دستم با تن درستی و شادی ، لبخند و مهر از لبانت کم نشه ...

مهرم ! مهتابم !

34 ساعت پیشت بودم !

34 ساعتی که انگار چند دقیقه توی پارک دیدمت ....

باز هم مهر و محبت مامان ! از نگاه پر مهرش ! از محبتهایی که فقط یک مادر به فرزندش نثار میکنه .... از مهر و محبت بابا ، با دونه های اناری که سفارشی با دستان خودش ...

اینا کم نیستن ! بدون میفهمم ...

هرچند با کلام نمیشه ذره ای حتی قدر دانی کرد و این ها رو باید عمیقا بفهمم که خوب میفهمم ....

از کیک خوشمزه ت ! از ناهار بینهایت خوشمزه ت ...

از عشقی که بی مرز نثارم کردی تمام خسته گی ها از تنم زدوده شد ...

بدون عشقم که بی نهایت برات احترام دارم ... بدون که تورو با تمام وجودم دوست دارم

بدون که بی تو کمم ، گمم ....

که تو شایسته ترینی ....

همیشه کنارم بمون که بی تو نفسی ارزش موندن نیست ....

همیشه دوستت دارم نازنینم ...... امیر