دنیای این روزای من

دنیای این روزای من ! دنیای این روزای ماست ...

آروم آروم داریم یاد میگیریم با هم زندگی کردن رو ....

آهسته آهسته از اون شور آتشینی که فقط سوزوندن داشت داریم فاصله میگیریم و یاد میگیریم چطور باید در کنار هم زندگی کنیم ! عاشقانه و دوش به دوش !

عاشقانه ای که محدود کردن ها هیچ جایی نداره ! یک ماه و اندی از اون عصر به یادگار گذشت !

عصری که جرقه من تو به آتش عشق تبدیل شد ! من . تو . بعد از سردی به ظاهر معمول !

عصری که عقلهایمان از کار افتاد ! منطقمان کور شد ! چون منطق ها فقط ایراد ها رو میدیدند !

فقط از تناقضات خبر میدادن !

خسته شده بودیم از اینهمه منطق ! از اینهمه عیب از اینهمه ایراد ! ولی دلهامون چیزی دیگه میخواست ! دلمهامون شور میخواست عشق میخواست ! قطره ای محبت برای کویر دلهامون کافی بود تا منطق رو از کار بندازه ! و اینجا بود که ثابت شد قدرت قلب از عقل بالاتره !

عصری که من کور شدم تو کور شدی ! و فقط قلبهامون همه عنان رو بر کف گرفت و من تو الان به زیبا ترین شکل ممکن در کنار هم آرمیدیم ....

مهتابم !

ای عشق روز افزونم ! ای نازنینی که به زیباترین شکل در کنارم آرام شدی ....

بدون رقص تو ، شور تو ، عشق تو ، پایکوبی و خنده تو ، نگاه تو ، شادی تو ، همه و همه ش آرزوی منه ! اگر غمی میبینی غمم از اینه که چرا فقط من باید محروم باشم ازتو ؟

مهتابم ! ای امید زندگی من

برقص و زیبا تر برقص همچون برگی در قله چنار !

پای بکوب مثل ماهی در ضیافت مروارید

بخند همچون قاصدکی در دستان عاشقی دور از معشوق

نگاه کن همچون غنچه تازه سر برآورده

شاد باش همچون گل رز .....

که با بودن توست که من زندگی میکنم ، نفس  میکشم ! عشق میورزم و تازه میشم

خوشحالم !

خوشحالم که در کنار کسی هستم که در فضایل سرآمد و در کمالات بی نظیره

مهتاب همیشه باش

تا همیشه ، برای همیشه

تا واژه دوستت دارم هیچوقت از من دور نشه !