تو دوستم داری ...

ماه من !

دستانت را در دستانم بگذار !

چشمانت را امانت به من بده !

قدم در قدمهایم بگذار !

کوله بارت را بربند !

همراهم بیا !

همراهم بیا تا دل به غروبها و طلوعهای آینده بسپاریم

همراهم بیا تا با هم کوه ها و دشتها را فتح کنیم

همراهم بیا تا نشان بدهیم به تمام دنیا

که میشود با هم آزاد بود !

مهتابم !

دستانت را در دستانم بگذار

دلت را گره بزن به دلم

نگاهت را بدوز به نگاهم

تا جاده زندگی را با هم و با تکیه به هم

تپه به تپه

خانه به خانه

شانه به شانه

طی کنیم !

مهتابه شبهای تارم 

بدان حتی نفس کشیدن هم در فراقت دشوار میشود

وقتی در خاطرم حک شده است که

تو  " دوستم داری "